اشتراکات همسر با لباس

در قرآن مجید، از همسر تحت عنوان لباس یاد شده است (هنّ لباسٌ لکم و أنتم لباسٌ لهنّ). در تبیین چرایی این تعبیر، حاج آقا قرائتی به نکاتی اشاره فرموده اند که از خاطر می گذرد:

  1. باید در طرح و رنگ مناسب انسان باشد.

  2. وسیلۀ زینت برای انسان است.

  3. به انسان آرامش می دهد.

  4. عیب انسان را می پوشاند.

  5. انسان را از سرما و گرما حفظ می کند.

  6. متناسب با هوا ضخیم و نازک می شود.

  7. نداشتنش رسوایی است.

  8. انسان نیز باید آن را حفظ کند.

  9. خوبی و بدی اش بعد از استفاده اش معلوم می شود.

  10. لزوماً دوست داشتنش به معنی مفید بودنش نیست.

  11. با استفاده کردن از آن هویّت انسان عوض نمی شود.

  12. تمیز بودنش به معنای پاک بودنش نیست. پاک بودنش نیز به معنای تمیز بودنش نیست.

  13. همیشه شستشو نمی خواهد؛ گاهی تکان و نوازش لازم است.

  14. گاهی بیماری را منتقل می کند.

  15. گاهی جنسش خوب است، ولی دوختش خوب نیست.

  16. محدودیت هایی برای انسان به وجود می آورد، ولی منفعت دارد.

  17. خوب بودنش کافی نیست؛ باید به انسان بخورد.

  18. و... .