مثنوی) غذای دسته جمعی

همرهان حضرت خیرالبشر(ص)

بار بگشادند باری در سفر

گوسفندی خواستند آن جمع پاک

تا کنند آماده اش بهر خوراک

این یکی گفتا: سرش من می بُرم

گفت آن یک: پوستش من می درم

سوّمی شد عهده دار طبخ آن

هرکدام از همرهان هم همچنان

تا که فرمود آن شه جود و کرم:

هیزمش را نیز من می آورم

جمع گفتند: ای حبیب کردگار!

می کنیم این کار ما با افتخار

گفت: باشد، لیک نپسندد خدا

بنده اش را بیند از یاران جدا

پس نه خود را بین محفل شمع کرد

سوی صحرا رفت و هیزم جمع کرد