بر سر دوراهی

ما گاهی وقت ها، اختیار را با اجازه اشتباه می گیریم؛ ما اختیار داریم هرکاری دلمان خواست بکنیم، ولی اجازه نداریم.

کسی که از فرصت جایزی که در دست اوست، استفاده نکند، معمولاًَ بی عرضه شناخته می شود. ولی اختیار اعم از اجازه است و شامل امور غیر مجاز هم می شود. پس خودداری از کارهای خلاف، بی عرضگی محسوب نمی شود. پیامبر گرامی ما (ص) می فرماید: "روزگاری می رسد که مرد(انسان) مخیر می شود که بین بی عرضگی و نادرستی یکی را انتخاب کند.از هم اکنون هشدار می دهم هرکس آن روزگار را درک کرد،باید بی عرضگی را بر نادرستی ترجیح دهد".

علت پیش آمدن چنین وضعیتی در روزگار ما، فرو ریختن هیبت گناه در جامعه است که خود دلایل دیگری دارد؛ ولی مهم ترین دلیل آن ترک حدود الهی و همچنین ترک فریضۀ امر به معروف و نهی از منکر است.